Het zit de Kerstman niet mee dit jaar. Hij had al in 2020, een coronajaar achter de rug en mocht rond Kerstmis onzichtbaar pakjes brengen onder de mooie versierde kerstbomen, overal, ter land en zee.

Nu een jaar later, rond Kerstmis krijgt de Kerstman opnieuw een grote tegenslag te verwerken.

Dankzij het doorlevend en muterende besmettingsbeestje (Corona) kreeg de Kerstman geen intrede met toeters en bellen in de Limburgse hoofdstad. Als een dief in de nacht nam hij zijn intrek in het Huis van de Kerstman op de grote Kerstmarkt.

Hij was al blij met zijn smaakvol ingericht huisje op de kerstmarkt, maar zijn trouwe bezige bijtjes, de elfjes, mochten niet samen met de goedlachse man in het huisje wonen.

Er was weinig reclame gemaakt rond het verblijf van de pakjesman op de kerstmarkt, omdat het eigenlijk de bedoeling was om geen grote massa naar zijn tijdelijke verblijfplaats te lokken.

Maar dat gebeurde wel, van overal in het land, zelfs van ver over de landsgrenzen vanuit het buitenland stonden bezoekers soms in een lange rij te wachten om de kerstman te begroeten in zijn mooie huisje. Eigenlijk werden alle veiligheidsvoorschriften zoals dragen van mondmaskers goed opgevolgd, maar afstand houden was niet altijd een feit en het werd soms drummen. Dan vluchtte de kerstman hard lachend naar buiten, waar de kinderen en grote mensen samen met hem op de foto konden.

En, als het in Brussel dondert, dan druppelt het in Hasselt. Het gevolg was, dat het comité van de kerstmarkt en het stadsbestuur samen zaten in een crisisvergadering om de nieuwe regels van het overlegcomité in de juiste vorm te gieten.

Die avond, na alweer een drukke, maar geslaagde bezoekdag kreeg de Kerstman voorzichtig te horen dat zijn huis op tweede kerstdag onherroepelijk zou gesloten worden voor het publiek.

De bulderende lach van de Kerstman werd plots volumineus getemperd en hij kreeg er zelfs tranen van in zijn ogen en verslikte zich bijna in de woorden: “Ho Ho Ho”.

Opgeven staat echter niet in zijn woordenboek en hij zal de dagen van zijn resterende verblijf op de Kerstmarkt de mensen in de gezonde buitenlucht, voor zijn huisje, verwelkomen en als Kerstmodel paraat staan voor ieder die het wil.

Is de Kerstman nu dakloos en zonder papieren? Natuurlijk niet, hij kan terecht in een de stal buiten de stad waar ook zijn trouwe rendieren goed worden verzorgd.

Gelukkig liggen alle pakjes al onder de kerstbomen verdeeld over de Limburgse provincie en kan de Kerstman nog een paar dagen genieten van de lachende gezichten van de kinderen, hun familieleden en vrienden.

Daarna zal hij geladen met goede en minder goede herinneringen terugkeren naar zijn echte thuis, de blokhut in Rovaniemi, waar hij in het grote gouden dagboek al zijn belevenissen zal neerschrijven.

Aan iedereen die het lezen wil, wenst de Kerstman een vrolijk kerstfeest, veel liefde, vriendschap en vooral een goede gezondheid in 2022.

“Ho Ho Ho! My home is, where my heart is……”

Corona gooide ook dit jaar weer roet in het eten van de Kerstman, die een grootse intocht voor ogen had, met elfjes, alvermannetjes, sprookjesfiguren veel cadeautjes en zijn trouwe rendieren.

Maar het werd geen intocht met toeters en bellen, maar een incognito reisje, rechtstreeks naar zijn huisje op de kerstmarkt.

Ook dit jaar geen tekenwedstrijd of mooie kleurtinten tussen de lijntjes en afspraken met de tientallen scholen voor een bezoekje aan de vertellende Kerstman.

Geen pers, burgemeester, schepen of Belleman bij de aankomst van de kerstman, geen tekst of berichtje in de media, dag- en weekbladen.

Er mocht van de machtsbekleders van ons land in Brussel, bewust geen grote massa opgetrommeld worden en zo werd ook de kerstman onderworpen aan de testen en controles aan de ingang van de Kerstmarkt.

Maar het huisje was mooi en smaakvol ingericht door de versier-elf die zoveel inspanningen had gedaan om het de Kerstman naar zijn zin te maken.

Er waren zeer strenge regelementen op de Kerstmarkt, zo moest iedereen een mondmasker dragen, ook de Kerstman. Elke dag waren er strenge controles door de politie en gezondheidsorganisaties om te kijken of alle maatregelen werden nageleefd. Gelukkig had de organisatie er voor gezorgd dat alle papieren piekfijn in orde waren en alle veiligheidsvoorschriften werden gerespecteerd.

De lieve elfjes moesten dit jaar ook in quarantaine blijven en mochten niet plaats nemen in het Kerstmanhuis aan de zijde van de Kerstman. Ze mochten niet ziek worden, want er moesten nog duizenden pakjes voor Kerstmis onder mooie versierde Kerstbomen gelegd worden.

De deur van het lekker verwarmde huisje van de kerstman was nog maar net open toen al vele jonge bezoekers lucht kregen van zijn verblijf.

Dit jaar echter geen knuffels, geen handjes geven of op de schoot zitten van de goedlachse Kerstman. Voor de kleintjes waren er snoepjes, geschenkjes en zowel binnen, met de deur open, of buiten op de bank voor het huisje konden de mensen mooie foto’s maken van hun kroost met de Kerstman.

Veel bezoekers hadden veel lof voor de mooie Kerstmarkt, dat moesten ze even kwijt. Even de zinnen op iets anders zetten dan corona en mondmaskers. Even de remmen een beetje los in de kerstsfeer.

Voor een gezellig gesprekje is iedereen van harte welkom bij de Kerstman, die altijd wel een verhaaltje klaar heeft.

Hij is er iedere dag tot 30 december, dus breng hem zeker eens een leuk bezoekje tijdens deze mooie eindejaarsperiode. Niet allemaal tegelijk natuurlijk, maar zoek je mooie moment uit als het niet te druk is voor zijn deurtje en hou voldoende afstand.

De weergoden waren mij vandaag weer niet gunstig gezind. Was het toeval of niet, maar moest ik voor mijn boosterprik gaan en het regende opnieuw oude wijven, zoals dit ook het geval was bij mijn twee vorige bezoekjes aan het vaccinatiecentrum.

Na het nemen van een ticket parkeerde ik mijn voertuig op de parking, ging ik gewapend met een regenscherm, mondmasker en een pet op mijn hoofd naar het juiste gebouw voor de derde prik.

De wandeling van de parking naar het vaccinatiecentrum werd wel een huzarenstukje.

In de regen, aan een tentje, stonden vriendelijke mannen, die iedereen op het juiste pad zetten.

Ik begroette hun met : “Goeie morgen”. “Amai, gij ziet dit weer precies als heel positief”, lachten de mannen in het geel. Ondertussen werd ik het slachtoffer van een krachtige windstoot die mijn pet meenam en een paar met verder in een plas deed belanden. Mijn regenscherm leek wel een parachute die de lucht in wilde en er zat niks anders op dan hem te sluiten terwijl de hemelsluizen alle liters regen op mij deponeerde.

Doornat tot op mijn blootvel arriveerde ik aan de ingang van het vaccinatiecentrum, met mijn paraplu in de rechterhand en mijn paspoort in de andere hand. Vanaf toen ging alles heel snel, het leek soms even op een attractie in een pretpark. Van het nemen van de temperatuur, controle van paspoort, schrijven kaartje en het nemen van een korte wandelroute tot aan de priktent, duurde maar een paar minuten. Net zoals bij mijn vorige bezoekjes, was iedereen zeer vriendelijk en behulpzaam. Een dikke pluim voor deze mensen die toch na lange tijd als vrijwilliger nog altijd dagelijks ten dienste staan van de bevolking in het vaccinatiecentrum.

Na de prik nam ik vijftien minuten pauze in een klein zaaltje tussen andere leeftijdsgenoten. Het leek net een zandloper, mensen gingen naar de uitgang en weer nieuwe mensen namen plaats op de stoelen.

Mijn tijd zat erop en een man opende zelfs de buitendeur voor mij, wenste mij nog een fijne dag en zei dat ik niet moest vergeten mijn parkeerticket te verzilveren, gratis weliswaar.

Eenmaal buiten zag ik een bus staan, die ik bij het naar binnengaan had gemist door de regenbui. Er stonden tientallen mensen in een rij aan te schuiven, veel jonge mensen die voor een coronatest kwamen.

Op mijn weg naar de parking stak de wind weer een tandje bij en de regenbui werd heviger. Ik trok het mij niet aan en liet mij bewust nat worden met een gesloten regenscherm in de hand.

Doornat en toch een beetje tevreden met mijn derde prik, reed ik terug naar huis. Nu nog een afspraak versieren bij mijn huisdokter voor de griepspuit en ik heb genoeg gezondheidsvocht in mijn lichaam gehad om dit jaar hopelijk veilig en gezond af te sluiten.